ششمین دوره شورای اسلامی شهر قزوین

بچه که بود هم درس می خواند و هم در مغازه به پدر بزرگش کمک می کرد. اگر لقمه ای یا خوراکی، حتی شده یک سیب به او تعارف می کردند می آورد خانه با من تقسیم می کرد و می گفت مادر دوست دارم هر خوراکی را در کنار شما و با شما میل کنم. دقیقا ساعت نماز می آمد خانه و با صدای بلند می گفت من آمدم؛ علی اکبر آمد! وقت اذان و نماز است آماده شوید با هم برویم مسجد.

شب ها موقع خواب تشک یا زیر انداز نمی انداخت، یک قالی توی اتاقش انداخته بودیم که قدری بزرگ بود و اضافه آن را در کنار دیوار به حالت لوله ای جمع کرده بودیم، می شد بالشتش و یک ملحفه روی خودش می انداخت. رختخوابش در همین خلاصه می شد!
یک روز برای نماز بیدار شدم دیدم دوتا ملحفه روی من است، به علی اکبر گفتم چرا دوتا ملحفه روی من است؟ گفت مادر پتوی شما از روی شما به زیر رفته بود، نخواستم بیدار شوید، به همین خاطر ملحفه خودم را روی شما انداختم.

"بخشی از خاطرات مادر شهید علی اکبر آقا جانی"

امر به معروف شهدا را پاس بداریم چرا که آن ها امر به معروف الهی را جامه عمل پوشاندند.

نیکی به پدر و مادر، برپایی نماز اول وقت و نماز جماعت و انجام فرایض دینی در مکان مقدس مسجد، همواره در وصیت نامه شهدا مورد توصیه قرار گرفته است.

      بسم رب الشهداء و صدیقین

«شهر قزوین دو هزار و استان قزوین نزدیک سه هزار شهید دارد. اینها افتخارات مردم قزوین است»
                               مقام معظم رهبری (مدظله العالی)

 

شهادت واژه نیست، شهید ویترین یا ابزار نیست، آرمان شهادت آرمانی فصلی و موسمی، مقطعی و مصلحتی نیست. شهادت یک سیره است، سیره ای که باید در رفتار و کردار ما جاری و ساری شود و نه فقط در گفتار.
شهید متعلق به یک دهه، یک نسل، یک طیف یا جناح نیست، شهید شناسنامه ، سرمایه و دارایی همه ما و سند روحیه جوانمردی، ایثارگری و پیروی از سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(ع) است.

من معتقدم دفاع مقدس ۸ سال نبود و هرگز این فرهنگ مقدس ۸ساله نخواهد ماند.
امروز بیش از ۴۰ سال از عمر دفاع مقدس می گذرد و در طول این ۴۰ سال سردی ها و گرمی ها و فراز و نشیب های بسیاری را تجربه کرده و در تمام این ۴۰ سال در کشاکش حادثه بوده است.

همه ما وظیفه داریم از این سرمایه ۴۰ ساله و دستاوردهای آن محافظت کنیم و در هر جایگاه و مقامی که هستیم پیش از هر چیز، حافظ و پاسدار فرهنگ پایداری باشیم و با غرور، نام و یاد شهدای دفاع مقدس را بر زبان بیاوریم و آنها را به عنوان اسطوره های عصر خود و اسطوره های این سرزمین به نسل های بعدی معرفی کنیم.

در راستای تحقق این رویکرد و پیرو منویات مقام معظم رهبری در همین خصوص، شورای نامگذاری شهر قزوین به عنوان نهادی که خود را خادم شهدا می داند برای ادای دین به شهدا و آرمان های دفاع مقدس و با هدف تبیین رشادت های این عزیزان و تکریم شأن و منزلت خانواده های محترم آنها، بیش از ۸۵۰ معبر شهر قزوین را به نامِ نامی شهدا مزین نموده است و از کلیدواژه های تداعی کننده فرهنگ ایثار و شهادت همچون خرمشهر، پیروزی، طلاییه، مدافعین حرم، ۹دی، ۷دی و واژه هایی از این دست استفاده نموده است.

آراسته نمودن ۶۷ معبر بزرگ شهر به نام شهدای سردار و ۹ معبر به نام بانوان شهید از دیگر اقدامات این شورا به شمار می رود. ضمن اینکه در سال گذشته از یکصد معبر نامگذاری شده در شهر، ۶۰ معبر مهم آن به نام شهدا نامگذاری شده و در مجموع بیشترین فراوانی مزین نمودن خیابانها و معابر شهری به نام شهدا و کلیدواژه های دفاع مقدس مربوط به منطقه ۲ شهرداری قزوین می باشد.

شخصا اقدامات صورت گرفته توسط شورای نامگذاری را که بدون هرگونه سرو صدای رسانه ای و تبلیغاتی و صرفا بر مبنای اعتقاد و باور اعضای این شورا صورت گرفته را شایسته تامل و تعمق بیشتر و ضرورت می دانم از خانم هاشمی پور کارشناس این شورا که به تنهایی و بدون هیچ چشم داشتی در این حوزه فعالیت نموده و بیش از ۹۰ معبر شهر را از طریق هفته نامه پیام شهر معرفی و از این طریق نسبت به ارایه بیوگرافی و وصیت نامه ۹۰ شهید شهر اقدام نموده است قدردانی شود.

 چرا که از نزدیک شاهد تلاش های دلی و جوششی ایشان بوده ام. تلاش هایی که خوشبختانه توسط شهروندان همیشه دیده شده و مورد تکریم قرار گرفته و برخی مقامات و مسیولان استانی در سال های گذشته بر آن صحه گذاشته اند.

ذکر این نکته را لازم می دانم که کلیه تصمیمات مربوط به نامگذاری معابر و خیابانهای شهر پس از بررسی و نظرسنجی میدانی از اهالی و کسبه محل و نظرخواهی از خانواده های شهدا توسط کارشناس شورای نامگذاری و برپایی جلسات متعدد بررسی و تبادل نظر در این شورا اتخاذ شده و تنها پس از طرح در صحن علنی شورای اسلامی شهر قزوین و پس از اخذ مصوبه از این نهاد به مرحله اجرا درآمده است و در تمام این مراحل سعی بر این بوده نامگذاری هر محله از یک سو با نام شهید محله سنخیت داشته باشد و از دیگر سو با اصول، سیاست ها و چارچوب های موجود منطبق باشد.

هیچ تردیدی نیست که زیباترین نامی که می توان برای یک گذر، یک معبر، یک خیابان انتخاب کرد نام چهره ماندگار همان محله، همان خیابان و همان گذر است و چه کسی در ذهن و قلب ما ماندگارتر از کسی که جان شیرینش را پیشکش صیانت از خاک سرزمینش نموده است.

 این رویکردی است که همواره سرلوحه فعالیت های شورای نامگذاری بوده است و ما امروز سرمان را بالا می گیریم و با غرور و سربلندی می گوییم که به فرمایشات مقام معظم رهبری در این باره جامه عمل پوشانده ایم و این لبیک، برگ زرین کارنامه شورای نامگذاری در سالهای گذشته به شمار می رود.
من معتقدم ما به عنوان خادمان مردم، باید به گذشتگان، تلاش ها و دستاوردهای صادقانه آنها احترام بگذاریم و با این رویکرد خود، به آیندگان بیاموزیم که در روزی که قطعا ما هم نخواهیم بود، قدردان ما و دستاوردهای صادقانه ما باشند. نفی تلاش ها، دستاوردها و زحمات ملموسی که پشت هر یک از آنها ساعت ها تفکر، مطالعه، تحقیق، تلاش، برنامه ریزی و اجرا بوده است تنها یک پیامد خواهد داشت و آن چیزی نخواهد بود جز اینکه فرهنگ نادرست قدرناشناسی را نهادینه کنیم و این امکان را به اشتباه و سهل انگارانه به وجود بیاوریم که در آینده، ساعت ها تفکر، اندیشه، مطالعه، تحقیق، تلاش، برنامه ریزی و دستاوردهای صادقانه ما نیز نفی شود.

من هشدار می دهم که این نگاه برای هر مدیری، در هر مسند و جایگاهی سمی مهلک به شمار می رود چرا که جز سیاه نمایی، تخریب اعتماد بین مدیران و مردم و از بین بردن روحیه امیدواری در مردمی که چشم به عملکرد خادمین خود دوخته اند نتیجه دیگری نخواهد داشت.

 با ذکر حدیثی از سالار شهیدان امام حسین (ع) مبنی بر اینکه «راستی عزت و دروغگویی مایه خواری است» آرزو می کنم سایه اعتماد که خمیر مایه و شیرازه ارتباط و وحدت بین مردم و مسیولین است همیشه بر سر سرزمین ایران و شهر قزوین مستدام باشد و ما به عنوان خدمتگزاران مردم با همدلی و همفکری و عاری از هرگونه نگاه شخصی یا سلیقه ای دست در دست هم برای آبادانی شهر و کشورمان بکوشیم به گونه ای که شرمنده مردم و اعتماد آنها نشویم.

در پایان و به واسطه این فرصت، پیشنهاد شورای نامگذاری را مبنی بر تغییر نام خیابان نادری به خیابان شهدای مدافع سلامت در صحن علنی شورا مطرح می کنم، پیشنهادی که بارها توسط سازمان نظام پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی و با هدف تجلیل از کادر درمان استان مطرح شده، مورد پیگیری قرار گرفته اما متاسفانه مسکوت مانده است.

امروز و این بار فرزندان همان شهدا و ایثارگران، فرزندان همین مرز و بوم لباس رزم پوشیده اند و در جامه سپید پرچم کشور را به اهتزاز درآورده اند و با برافراشتن آن بر شانه های زخمی خود در خط مقدم نبرد، سینه سپر کرده اند و با تعهدی که از سوگند پزشکی و روحیه بشردوستی آنها نشأت گرفته است با فطرتی بیدار، در برابر جنگی تمام عیار ایستاده اند.

جنگی با کشته های بسیار و مجروحین روحی و خانواده های داغدار بیشمار.
و این مدافعان سلامت بوده اند که با تکرار جلوه های ایثار به نسل جوان و نوجوان این خاک یاد آور شدند آنچه موجب تمیز حق از باطل می شود «انسانیت» است.

من می گویم دفاع مقدس در ۴۰ سالگی خود به شکلی دیگر چهره خود را بر ما عیان ساخته است و امروز این ماییم که باید پاسدار خون شهدای این جنگ تحمیلی و این دفاع مقدس باشیم.

مردم شهیدپرور ما فرزندان پاک، عزت مند، فرهیخته و نخبه خود را به انقلاب اسلامی هدیه کردند پس لیاقت این را دارند که به پاسداشت خون شهدای عزیز و فرزندان غیورشان، مدیرانی پاکدست، مومن، خداترس و مردم دار در رکن مدیریت کشور، استان، شهر و روستاها داشته باشند.

مدیرانی که با خدمت شبانه روزی و در خور این ملت عزیز، به پاسداری از خون شهدا، امام، شهدا و آرمان های آن ها اقدام کنند و از هیچ تلاشی در این راستا فروگذار گذار نباشند.

ما سینه زدیم بی صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم آنها دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند

 

پایان پیام/